فرازی از دعای جوشن صغیر
الهی چه بسیار بنده ای که صبح و شام را با بیماری و درد ، در ناله و شیون به سر می برد . در غم و غصه های خود می غلتد، بدون آن که راه فراری از آن ها پیدا کند.غذای لذیذ و آب گوارایی از گلویش پایین نمی رود ، نه می تواند ضرری را از خود دفع کند و نه فایده ای برای خویش جلب نماید ، و در پشیمانی و حسرت به سر می برد . و این در حالی است که من بدن سالم و زندگی راحت و بدون درد دارم . حمد سزاوار توست ای توانای شکست ناپذیر و بردبار بدون شتاب ، بر پیامبر و اهل بیت او درود فرست و مرا از شکرگزاران نسبت به نعمت هایت و از یادکنندگان الطاف خود قرار بده.
